روز دوح
|
نخستین امام شیعیان | |
|
زندگی میراث فضائل اصحاب |
روز دَوح نام دیگر روز غدیر است؛ روزی که پیامبر اکرم(ص)، امیرالمؤمنین علی(ع) را به‌عنوان ولی و جانشین خود به مردم معرفی کرد.
سبب نامگذاری
دَوح جمع دَوحَه به معنای درخت تنومند و پرشاخ و برگ و پرسایه است. چون در مکانی که پیامبر اکرم(ص)، علی(ع) را به خلافت نصب کرد(غدیر خم)، چند عدد از این‌گونه درختان بیابانی (سمرات) وجود داشت و به هنگام ظهر در سایه آنها نماز گزاردند، «روز غدیر» را «یوم الدوح» نیز گفته‌اند؛ چنان‌که شاعر قدیم شیعه، کمیت بن زید اسدی (درگذشت ۱۲۶ق) در قصیده معروفش به نام هاشمیات می‌گوید:
| ويَومَ الدَّوحِ دَوحِ غَديرِ خُم | أبانَ لَهُ الوَِلايَةَ لَو اُطيعا |
ترجمه: در روز دوح، دوحِ غدير خم * ولايت را براى او آشكار کرد، اگر از آن، اطاعت می‌شد.
همچنین، امیرالمؤمنین(ع) در خطبه‌ای که در یکی از روزهای جمعه که مصادف با عید غدیر بود ایراد کرده است، با عبارت «یَوم الدَوح» به روز غدیر اشاره کرده است.
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- حکیمی، محمدرضا، حماسه غدیر، قم، دلیل ما، ۱۳۸۹ش.
خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «یادداشت» وجود دارد، اما برچسب متناظر با <references group="یادداشت"/> یافت نشد.
- نامهای روز غدیر
- صفحههای دارای خطا در ارجاع